به به
به به مدتی است دخترک علاقه پیدا کرده که وسایل دور و برش را در " به خوردن " شریک کند . اوایل نی نی اش را می کشید و پیشم می آورد و می گفت : " به " . کم کم ابراز محبتش به اشیا بیشتر شد : یک روز دمپایی امیرحسین را برای " به " خوردن می آورد ، روز دیگر فویل آلومینیومی ساندویچ را ! یک روز در پوش پلاستیکی که از کشوی آشپزخانه مادری مصادره کرده بود را دعوت به " به " می کرد ، یک بار لباس بافتنی اش را ! البته لازم به توضیح است که این تعارف دخترک در حد تعارف باقی می ماند و با موجوداتی که قصد به خوردن داشتند برخورد جدی می نمود و پرتشان می کرد آن طرف !!!
یک روز این شخصیتی که در عکس پایین ملاحظه می فرمایید و گل به سر دارد ، اون یکی شخصیتی که زنگوله به گردن دارد را نزد من آورد و گفت : "به " با تعجب گفتم : آخه من به این به بدم ؟ دخترک هم خیلی مصمم پاسخ داد : " بِ بِ بِ " ( بده بده بده !! )
بله ! یه همچین دختری داریم ما !
دختر ما هوس داشتن زنگوله كرده تا موقع غذا من با زنكوله صداش بزنم يا اون با به صدا درآوردن زنگوله همه را خبر كند .... يه همچين چيزايى ....!!!!!!!!!!؟
زهرا جون و ببوسید از قول من
همون طور كه گفتم مشخصه كه عكاس كاملا حرفه ايه!!
من يه دوربين كنون IXUS132 دارم كه تازه خريدم وقتي باهاش عكاسي ميكنم تفاوتي بين عكاساي اين دوربين و دوربين قديميمون نميبينم!!
كلي ناراحتم كه چرا اينجوريه؟؟نميدونم...
حتما كه مشكل از منه!
اينطور خلاصه بگم:
چطور ميشه از امكانات دوربين حداكثر استفاده رو كرد؟
آموزش خاصي داره؟پدر زهرا جان عكاس هستند يا دوره ي خاصي ديدند؟؟
